Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!
Τόσο τα ευρήματα του τείχους όσο και των αρχαίων νεωσοίκων του πολεμικού λιμένα της αρχαίας Αθήνας είναι τμηματικά και εμφανίζονται διάσπαρτα σε διάφορα σημεία της Μαρίνας Ζέας χωρίς να διαμορφώνουν μία συνεχή εικόνα. Έτσι προσδιορίστηκαν 6 περιοχές στις οποίες παρουσιάζονται ομάδες ευρημάτων, ενώ γενικότερα, η μελέτη έχει ως σκοπό τη δημιουργία ενός αρχιτεκτονικού περιβάλλοντος στο οποίο το τείχος και το πολεμικό λιμάνι:
-Θα αναδειχθούν έτσι ώστε, τόσο την ημέρα όσο και την νύχτα, να αποτελούν αξιοθέατους προορισμούς, να προσκαλούν τον επισκέπτη να τα περιδιαβεί και να ενημερωθεί για την ιστορία τους.
-Θα αποδοθούν σε κοινή πολεοδομική χρήση σαν στοιχεία της ζωντανής ιστορίας της πόλης του Πειραιά, και -Θα προβληθούν ως μέρη ενός μνημειακού συνόλου αισθητικής και πολεοδομικής σημασίας.
Για την επίτευξη του ανωτέρω σκοπού, σύμφωνα με την Αnamorphosis Architects, ετέθησαν οι παρακάτω στόχοι:
Πρώτος στόχος είναι η ανάδειξη του Τείχους και του Πολεμικού Λιμανιού ως μοναδικά μνημεία της ιστορίας και ως διαχρονικά στοιχεία διεπαφής της πόλης του Πειραιά και της Θάλασσας, ενώ δεύτερος στόχος είναι η χωρική και αρχιτεκτονική ενοποίηση των αρχαιολογικών ευρημάτων. Χωρικά η ενοποίηση αφορά στην λειτουργική σύνδεση των ευρημάτων μεταξύ τους αλλά και με τον ιστό της πόλης. Αρχιτεκτονικά η ενοποίηση αφορά στην αντιληπτική σύνδεση των ευρημάτων μεταξύ τους και στη δημιουργία μιας συνεχούς όδευσης του τείχους ακόμα και στις περιοχές όπου δεν σώζονται ευρήματα.. Τρίτος στόχος της μελέτης είναι ο προσδιορισμός των τοπικών εργασιών αποκατάστασης και συντήρησης των ευρημάτων, ώστε να αναδειχθούν καλύτερα τα αρχαιολογικά ευρήματα στην φάση της υλοποίησης της μελέτης.
Ο αρχαιολογικός περίπατος
Πριν τις επιχωματώσεις και τη δημιουργία του σημερινού λιμανιού η πόλη διέθετε μια άμεση επαφή με το θαλάσσιο μέτωπο μέσω του παραθαλάσσιου περιπάτου κατά μήκος της ακτής, ο οποίος διεκόπη με την δημιουργία του δρόμου εξόδου από την Μαρίνα Ζέας το 1967. Το μοναδικό στοιχείο ενοποίησης και συνέχειας το οποίο διατηρείται σήμερα είναι ο περίπατος στην πάνω στάθμη που λειτουργεί στο φαρδύ πεζοδρόμιο το οποίο συνοδεύει την οδό Ακτής Μουτσοπούλου, και διακόπτεται στο σημείο όπου η οδός συνδέεται με τον δρόμο που βγαίνει από την Μαρίνα Ζέας. Είναι φανερό ότι η αποσπασματικότητα των αρχαιολογικών ευρημάτων δυστυχώς συμπορεύεται με την αποσπασματικότητα της πόλης στην περιοχή της Μαρίνας Ζέας. Η αρχιτεκτονική μελέτη ανάδειξης των ευρημάτων, προτείνει την δημιουργία ενός αρχαιολογικού περιπάτου ο οποίος θα αποκαταστήσει αυτή την συνέχεια με τον ίδιο τρόπο με τον οποίο το αρχαίο τείχος δημιουργούσε μία αδιάκοπη συνέχεια. Έτσι προτείνονται αρχιτεκτονικά στοιχεία τα οποία υλοποιούν τον αρχαιολογικό περίπατο αποκαθιστόντας την σύνδεση του άνω πεζοδρομίου και του κάτω πεζοδρόμου εντός των ορίων της Μαρίνας μεγιστοποιώντας την επαφή με τα ευρήματα και την θάλασσα.
