Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!
«Ποια είναι τα ροτβάιλερ και ποιοι είναι οι άνθρωποι» αναρωτήθηκε ο δικηγόρος της μητέρας του άτυχου 5χρονου κ. Ζήσης Βρίκος μετά τα ραγδαία γεγονότα και τον ορυμαγδό που δημιουργήθηκε από αυτά.
Σε δηλώσεις του στο ραδιοΛόγος, ο δικηγόρος της μητέρας ανέφερε ότι ασκήθηκε δίωξη κατά παντός υπευθύνου. Η εντολέας του «είναι μια σκληρά εργαζόμενη μητέρα, η οποία έπλενε πιάτα σε ταβέρνες.
Δεν ήταν ούτε καθαρίστρια, ούτε η οικονόμος του σπιτιού» που επισκέφτηκαν ανήμερα του Πάσχα.
«Ένα παιδί σε ένα μπαλκονάκι, τουλάχιστον 6 μέτρα μακριά από τον χώρο που θα έπρεπε να φυλάσσονταν τα σκυλιά. Το παιδί δεν ήταν εκτός της εποπτείας μας. Ζητήθηκε από τη μητέρα να κάνει έναν καφέ. Η μητέρα δεν ήταν παρούσα» όταν έγινε το συμβάν ανέφερε ο κ. Βρίκος.
«Το παιδί δεν είχε καμιά εξοικείωση με τα σκυλιά. Αυτό το παιδί επισκέπτεται για δεύτερη φορά τον χώρο και βρίσκει μπροστά του οκτώ σκυλιά να γαβγίζουν μαινόμενα. Αποκλείεται να πλησίαζε τα σκυλιά, να τα χαϊδέψει», πρόσθεσε. Στη συνέχεια ανέφερε ότι μετά από εξέταση του ιατροδικαστή βρέθηκαν δαγκώματα στην πλάτη και στα χέρια της μητέρας, η οποία δέχτηκε κι εκείνη επίθεση από τα σκυλιά όταν προσπάθησε να τα απομακρύνει από το παιδί. «Έχει ιδιαίτερη ευθύνη να παράξει τη δέουσα ασφάλεια ο ιδιοκτήτης των σκυλιών», τόνισε.
Ο Στάθης δεν ήταν γιος του συγκεκριμένου ανθρώπου
«Το 2010 ήρθε και γέννησε το Στάθη. Από το 2014 αναγκάστηκαν να φύγουν από το σπίτι, διότι είχαν πολύ κακή αντιμετώπιση», ανέφερε στο ραδιοΛόγος ο δικηγόρος της μητέρας κ. Ζήσης Βρίκος λέγοντας ότι «υπήρχαν πολύ σοβαρά ζητήματα για να φύγει από το σπίτι». «Από το 2014 η επικοινωνία των συγγενών ήταν απειροελάχιστη. Δικαστήρια για διατροφή, επιμέλεια δεν υπήρχαν. Ο σύζυγος δε δούλευε, η μητέρα τον συντηρούσε». Συνέχισε εμφαντικά λέγοντας ότι πρέπει «να καταστεί απόλυτα σαφές ότι ο Στάθης δεν ήταν γιος του συγκεκριμένου ανθρώπου, κάτι που το γνώριζαν οι φερόμενοι παππούδες και οι γιαγιάδες». «Μέχρι το 2014 είχαν σχέσεις, από το 2014 είχαν απομακρυνθεί».
«Μάλιστα η επιθυμία να φύγουν δεν ήταν της μητέρας, η αποξένωση από το περιβάλλον του πατέρα αλλά των ίδιων. Υπάρχει μια αγωγή από τον ίδιο τον πατέρα ,που αφορά την αναγνώριση ότι δεν είναι ο πατέρας ο φερόμενος ως πατέρας. Δηλαδή ο ίδιος ο πατέρας έχει προβεί σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες για να αναγνωριστεί με απόφαση δικαστηρίου και να προσβληθεί η πατρότητα και να αναγνωριστεί ότι δεν είναι πατέρας. Το να ζητάς από ένα παιδί να πάψει να φέρει το όνομά σου και να πεις ότι δεν είναι γνήσιο τέκνο, όπως δεν ήταν και το ομολογούμε όλοι δεν είναι πράξη αγάπης. Όταν προσβάλλεις την πατρότητα δε βγαίνεις μετά το θάνατό του και θυμάσαι τις καλές σχέσεις… Για αυτό καλύτερα όλοι να σιγήσουμε. Διότι το μνημόσυνο του παιδιού το έκαναν οι παππούδες που δεν ήταν οι παππούδες. Δε μπορεί να κάνεις από τη μια δικαστήρια για την προσβολή της πατρότητας και από την άλλη να κάνεις μνημόσυνα. Αυτά είναι ανακόλουθα. Στο τέλος του 2015, αρχές 2016 κατατίθεται προσβολή της πατρότητας και ξαφνικά θυμόμαστε ότι το παιδί το αγαπάμε».
Ακούστε από το 34′
[g_youtube v="OSFHQgLkReo"]
